იმუნოგლობულინი A (IgA)

იმუნოგლობულინი A (IgA) წარმოადგენს მთლიანი იმუნოგლობულინების 10-15%-ს. IgA არის ძირითადი სეკრეტორული ანტისხეული; ის გვხვდება ცრემლში, ნერწყვში, რესპირატორულ, კუჭ-ნაწლავის და უროგენიტალურ სეკრეტებში. დიმერულ ფორმაში (IgA₂) ის დამატებით შეიცავს ორ ოლიგოპეპტიდურ ჯაჭვს: ერთ შემაკავშირებელს და ერთ სეკრეტორულს (გლიკოპროტეინს). IgA₂ მდგრადია პროტეოლიზური მოქმედების მიმართ და მონაწილეობს ბაქტერიების აგლუტინაციაში, რითაც ხელს უშლის ლორწოვან გარსებში მათ შეღწევას.

IgA-ს მომატებული დონე გვხვდება ლიმფოპროლიფერაციულ დარღვევებში, განსაკუთრებით მრავლობითი IgA მიელომისა და “ხმელთაშუა ზღვის” ლიმფომის ნაწლავური ლოკალიზაციის შემთხვევაში. IgA-ის დონის მატება შეიძლება აღინიშნოს ლორწოვანის ზედაპირის მრავალი პათოლოგიის დროს. IgA-ს დონის დაქვეითება შეინიშნება ქრონიკული სინოპულმონარული დაავადების, ატაქსია-ტელეანგიექტაზიის და თანდაყოლილი დეფიციტის მქონე პაციენტებში. ზოგიერთ კლინიკურად მნიშვნელოვან IgA-ის დეფიციტს თან ახლავს IgG₂-ისა და IgG₄-ის დეფიციტი.

IgA-ს თანდაყოლილი დეფიციტის მქონე პაციენტები მიდრეკილნი არიან აუტოიმუნური დარღვევებისკენ და შეიძლება განუვითარდეთ ანტისხეულები IgA-ს მიმართ, ანაფილაქსიის რისკით, IgA-ის შემცველი სისხლის ერთჯერადი გადასხმის შემთხვევაშიც კი;

როდის ჩავიტაროთ ტესტი იმუნოგლობულინ A-ზე (IgA)?

• ჰუმორული იმუნიტეტის შეფასება;
• IgA მიელომის მკურნალობის მონიტორინგი.
• ხმელთაშუა ზღვის ლიმფომა ნაწლავური ლოკალიზაციით.

ისეთი სიმპტომების შემთხვევაში როგორიცაა:

• გახანგრძლივებული ცხელება ღამის ოფლიანობით;
• ძვლების ტკივილი;
• ძვლის სპონტანური მოტეხილობა;
• ლიმფური კვანძების შეშუპება და სხვა.

როგორ მოვემზადოთ ტესტისთვის?

ტესტის ჩატარება სასურველია უზმოდ.

საკვლევი მასალა

ვენური სისხლი

შედეგების შესაძლო ინტერპრეტაცია

იმუნოგლობულინ A-ს კონცენტრაცია იზრდება:

• IgA მიელომა;
• ღვიძლის ციროზი;
• ობსტრუქციული სიყვითლე;
• ალკოჰოლიზმი;
• ქვემწვავე და ქრონიკული ინფექციები;
• სისტემური წითელი მგლურა (ზოგიერთ პაციენტში);
• სარკოიდოზი (ზოგიერთ პაციენტში);
• ვისკოტ-ოლდრიჩის სინდრომი.

იმუნოგლობულინ A-ს კონცენტრაცია მცირდება:

• ატაქსია-ტელეანგიექტაზია;
• ქრონიკული სინოპულმონარული დაავადება;
• ალკოჰოლისგან თავის შეკავება (1 წლის შემდეგ);
• თანდაყოლილი დეფიციტი;
• დისგამაგლობულინემია;
• მალაბსორბცია (ზოგიერთ პაციენტში);
• ღვიძლის ციროზი (ზოგჯერ);
• სტილის სინდრომი (ზოგჯერ);
• მორეციდივე შუა ოტიტი (ზოგჯერ);
• არა-IgA მიელომა;
• Waldenström-ის მაკროგლობულინემია.

იმუნოგლობულინ A-ს და სხვა იმუნოგლობულინების კონცენტრაცია მცირდება:

• შეძენილი და თანდაყოლილი აგამაგლობულინემია;
• თიმუსის მემკვიდრეობითი აპლაზია;
• I და II ტიპის დისგამაგლობულინემია;
• ჩვილებში და ადრეულ ბავშვობაში.

რესურსები

https://www.synevo.ro/shop/imunoglobulina-iga/
https://www.synevo.bg/iga/