ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები (VLDL)

VLDL (ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინი) სინთეზირდება ღვიძლში. მოცირკულირე თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავები ღვიძლში წარმოქმნიან ტრიგლიცერიდებს, რომლებიც უკავშირდებიან აპოპროტეინებსა და ქოლესტერინს და შემდეგ გადადიან სისხლში VLDL-ის სახით. მათი მთავარი ფუნქციაა ღვიძლში სინთეზირებული ტრიგლიცერიდების ტრანსპორტირება ცხიმოვან და კუნთოვან უჯრედებში. ისინი მოქმედებენ როგორც LDL-ის (დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები) წინამორბედები. LDL შეიცავს შრატის მთლიანი ქოლესტერინის 60-70%-ს, წარმოიქმნება VLDL-ის დაშლის შედეგად. მთავარი LDL ცილა არის აპოპროტეინი B (apo-B). მიუხედავად იმისა, რომ LDL-ის ნახევარგამოყოფის პერიოდი უფრო გრძელია (3-4 დღე), ვიდრე მისი წინამორბედის ან VLDL-ის, ის უფრო უხვად არის მიმოქცევაში, ვიდრე VLDL. LDL ქოლესტერინი მონაწილეობს ქოლესტერინის ტრანსპორტირებაში ქსოვილებში, პირველ რიგში არტერიულ სისტემაში, რაც ხსნის ათეროსკლეროზისა და კორონარული დაავადების განვითარების მაღალ რისკს ამ ლიპოპროტეინის მომატებული დონის მქონე პაციენტებში. ამრიგად, LDL-ის განსაზღვრა არის სპეციფიური ტესტი გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების რისკის შესაფასებლად და თერაპიული პროცედურების განსაზღვრის მიზნით.

როდის ჩავიტაროთ ტესტი ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინებზე?

• გულის იშემიური დაავადების რისკის შეფასება;
• ჰიპერლიპოპროტეინემიის დიაგნოზი;
• ათეროსკლეროზი და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებები;
• ღვიძლის დაავადება;
• ასაკოვნებში;
• სიმსუქნე;
• არტერიული ჰიპერტენზია;
• დიაბეტი.

VLDL ქოლესტეროლის გამოკვლევა ძირითადად ხდება შემდეგი პარამეტრების გამოკლვევასთან ერთად: საერთო ქოლესეტეროლი, LDL ქოლესტეროლი, HDL ქოლესტეროლი და ტრიგლიცერიდები.

როგორ მოვემზადოთ ტესტისთვის?

ანალიზისთვის სისხლის აღება აუცილებელია უზმოდ (საკვების ბოლო მიღებიდან გასული უნდა იყოს არანაკლებ 12 საათისა).

ზოგიერთმა მედიკამენტმა შეიძლება გავლენა იქონიოს ტესტის შედეგებზე, ამიტომ ანალიზისთვის მოსამზადებლად აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია და მისგან დეტალური მითითებების მიღება.

საკვლევი მასალა

ვენური სისხლი

შედეგების შესაძლო ინტერპრეტაცია

LDL-ის და VLDL-ის დონე შეიძლება გაიზარდოს:

• მემკვიდრეობითი ჰიპერქოლესტერინემია (ტიპი IIa);
• ჰიპერლიპოპროტეინემია II-B და III;
• მაღალი ქოლესტერინით და გაჯერებული ცხიმებით მდიდარი დიეტა;
• ჰიპოთირეოზი;
• ნეფროზული სინდრომი;
• დიაბეტი;
• მრავლობითი მიელომა და სხვა დისგამაგლობულინემია;
• თირკმლების ქრონიკული უკმარისობა;
• პორფირია;
• ნერვული ანორექსია;
• ცხიმიანი საკვების მიღების შემდეგ;
• ორსულობა.

LDL-ის და VLDL-ის დონე შეიძლება შემცირდეს:

• ჰიპობეტალიპოპროტეინემია;
• ჰიპერთირეოზი;
• ქრონიკული ანემია;
• მძიმე ჰეპატოცელულარული დაავადებები;
• მწვავე სტრესი;
• სახსრების ანთებითი დაავადებები;
• ფილტვების ქრონიკული დაავადება.

რესურსები

https://spravochnik.synevo.ua/ru/lipidniy-obmen/lipoproteids-fractions.html

https://www.urmc.rochester.edu/encyclopedia/content.aspx?contenttypeid=167&contentid=vldl_cholesterol