ამფეტამინი (შარდი) | ლაბორატორიული კვლევა

ზოგადი ინფორმაცია

ამფეტამინები ცენტრალური ნერვული სისტემის მასტიმულირებელი ნივთიერებებია, რომლებსაც ქიმიური და ფარმაკოლოგიური კავშირი აქვთ სხეულის კატექოლამინებთან – ეპინეფრინთან და ნორეპინეფრინთან.

ეს ნივთიერებები ფართოდ გამოიყენება, როგორც მადის დამთრგუნველი საშუალება – ჭარბი წონის მკურნალობაში. ასევე სპორტული და სხვა პროფესიული აქტივობების შედეგების გასაუმჯობესებლად.

პერ-ორალური მიღებისას ამფეტამინები ადვილად შეიწოვება სისხლის ნაკადში. მათი მეტაბოლიზმი მიმდინარეობს ღვიძლში – ჰიდროქსილირების, დემეთილირების (მეტამფეტამინი დემეთილირდება ამფეტამინად), დეამინირების და კონიუგაციის გზით. ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმელებით როგორც მეტაბოლიტების, ისე უცვლელი სახით. შარდით ამფეტამინების გამოყოფის ხარისხი დამოკიდებულია შარდის pH-ზე.

ამფეტამინები ახდენს ცენტრალური ნერვული სისტემის აგზნებას და იწვევს სიფხიზლის სტიმულირებას, მადის დათრგუნვას, ენერგიის მოზღვავების, ეიფორიის   და თავდაჯერებულობის შეგრძნებას. ამფეტამინების გავლენით ენერგიის მობილიზება აუმჯობესებს შრომისუნარიანობის მაჩვენებელს, თუმცა ენერგიის აღდგენის გარეშე დროთა განმავლობაში ორგანიზმი იფიტება. გამოფიტვის რისკი მაღალია, რადგან, ამფეტამინები თრგუნავს შიმშილის შეგრძნებას რაც ამცირებს საკვების მიღებას. ამფეტამინები იწვევს როგორც ფიზიკურ, ისე ფსიქოლოგიურ დამოკიდებულებას.

ზედოზირება იწვევს ანორექსიას, უძილობას, ფსიქო-მოტორულ აგზნებას, შფოთვას, არტერიული წნევის მატებას და არითმიებს.

საკვლევი მასალა: შარდი

რეფერალური ნორმა: ნეგატიური

პოზიტიური შედეგი მიუთითებს შარდში საკვლევი ნივთიერების არსებობაზე.

უარყოფითი შედეგი ყოველთვის არ გამორიცხავს ტოქსიკური ნივთიერების მოხმარებას, რადგან შესაძლოა მისი კონცენტრაცია იყოს მიზერული, რომლის აღმოჩენა ტესტს არ შეუძლია.