ლიპოპროტეინი A | ლაბორატორიული კვლევა

ზოგადი ინფორმაცია

ლიპოპროტეინი-a წარმოადგენს დიმერს, რომელსაც წარმოქმნის LDL მოლეკულასთან  დისულფიდური ბმით დაკავშირებული აპოლიპოპროტეინ A.  ამ კომპლექსის წარმოქმნა ხდება ღვიძლში. აპოლიპოპროტეინი a არის ცილა, რომლის  სტრუქტურა ძალიან გავს პლაზმინოგენს.

მას შეუძლია მონაწილეობა მიიღოს ფიბრინოლიზის (ფიბრინის დაშლის) პროცესში.

მისი მეტაბოლიზმის გზა ბოლომდე დაზუსტებული არ არის, თუმცა ლიპოპროტეინი a წარმოადგენს დამოუკიდებელ რისკ-ფაქტორს გულის კორონარული დაავადების და თავის ტვინის ინფარქტის განვიტარებაში.

შრატში ლიპოპროტეინი-a კონცენტრაციას დიდწილად გენეტიკური ფაქტორები განსაზღვრავს და ლიპიდების დამაქვეითებელი მკურნალობა ან დიეტა, სამწუხაროდ მასზე გავლენას არ ახდენს. შრატში მისი მაღალი დონის დაფიქსირება საშუალებას იძლევა მაღალი რისკის პაციენტების გამოვლენის.

როდის ტარდება კვლევა?

• პაციენტები ათეროსკლეროზული პროცესის დასაწყისით
• პაციენტები, კორონარული დაავადების განვითარების ოჯახური ანამნეზით
• ადამიანები, რომელთაც აქვთ დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების მომატებული დანე და კარდიოვასკულური დაავადების განვითარების სულ მცირე 2 რისკ-ფაქტორი
• პაციენტები რესტენოზის (განმეორებითი სტენოზის) რისკით – რომელთაც ჩაუტარდათ ანგიოპლასტიკა და აღენიშნებათ ლიპოპროტეინ-a მაღალი დონე,

პაციენტის მომზადება: კვლევა ტარდება უზმოდ

საკვლევი მასალა: ვენური სისხლი

რეფერალური ნორმა:  < 50 მგ/დლ

შედეგების ინტერპრეტაცია

შრატში ლიპოპროტეინ a კონცენტრაცია  >30 მგ/დლ-ზე მეტი წარმოადგენს ათეროგენული პროცესის დაწყების  რისკ-ფაქტორს.

ლიპოპროტეინი-a კონცენტრაცია სისხლში იზრდება შემდეგი პათოლოგიებისას:

• ნეფროზული სინდრომი
• ურემია დიალიზზე მყოფ პაციენტებში
• არაკონტროლირებადი დიაბეტი
• ჰიპოთირეოზი

ლიპოპროტეინი-a კონცენტრაცია სისხლში ქვეითდება:

• ჰიპერთირეოზისას
• ესტროგენების, ნიაცინის, ნეომიცინის ჯგუფის პრეპარატების მიღებისას

ლიპოპრტეინი a განსაზღვრა   არ წარმოადგენს  სკრინინგულ ტესტს და მისი ჩატარება ჯანმრთელ პოპულაციაში არ არის რეკომენდებული.