ასპარტატამინოტრანსფერაზა (AST)

შედეგების შესაძლო ინტერპრეტაცია

AST იზრდება:

• ყველაზე მაღალი მნიშვნელობები (10-100-ჯერ აღემატება ნორმალურ მაჩვენებლებს) გვხვდება ღვიძლის ფართო ნეკროზის, ვირუსული ჰეპატიტის, ტოქსიკური ჰეპატიტის და ნახშირბადის ტეტრაქლორიდით მოწამვლისას;
• AST მნიშვნელობები – 1000-9000 ე/ლ, რომელიც მცირდება 50%-მდე მომდევნო 3 დღის განმავლობაში, მიუთითებს ღვიძლის შოკზე ცენტროლობულარული ნეკროზით (გულის შეგუბებითი უკმარისობა, არითმიები, სეფსისი, სისხლჩაქცევები);
• უეცარი მატება შეიძლება მოხდეს მწვავე ფულმინანტური ვირუსული ჰეპატიტის დროსაც (იშვიათად > 4000 ე/ლ);
• სწრაფი ზრდა და შემცირება მიუთითებს ექსტრაჰეპატურ ბილიარულ ობსტრუქციაზე;
• შესამჩნევი მატება (3000 ე/ლ-ზე მეტი) შეიძლება აღინიშნოს მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის, სეპტიური მდგომარეობის, გულის ჩარევის დროს;
• მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს ფერმენტის გამოყოფა უჯრედებიდან ხდება პროცესის დაწყებიდან 6-12 საათის შემდეგ, ზრდის ხარისხი იშვიათად პროპორციულია დაზიანების სიდიდისა; მაქსიმალური მნიშვნელობები მიიღება 48 საათში, რის შემდეგაც ის ნორმას უბრუნდება 3-5 დღეში;
• საგრძნობლად მაღალი მნიშვნელობები აღინიშნება ღვიძლის ტრავმის, ღვიძლის მეტასტაზების და რაბდომიოლიზის შემთხვევაში;
• უფრო დაბალი მნიშვნელობები ვლინდება მწვავე ვირუსული ჰეპატიტის, ღვიძლის ქრონიკული დაავადების (ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტი, ციროზი), ალკოჰოლური ჰეპატიტის მსუბუქი ფორმების დროს, მაგრამ იშვიათად აღემატება 300 ე/ლ (ღვიძლის ალკოჰოლური დაავადებების, ციროზის დროს: AST>ALT);
• ინფექციური მონონუკლეოზის დროს AST დონის მატება პროპორციულია ღვიძლის დაზიანების;
• ოპიატების შეყვანა სანაღვლე გზების დარღვევის მქონე პაციენტებში (2,5-65-ჯერ იზრდება).

AST მცირდება:

• აზოტემია;
• თირკმლის ქრონიკული დაავადება;
• ხანგრძლივი დიალიზი;
• პირიდოქსალ ფოსფატის (B6 ვიტამინი) ქრონიკული დეფიციტი (არასრულფასოვანი კვება, ალკოჰოლის მოხმარება).