A ჰეპატიტის ვირუსი (HAV) | ას IgG

ზოგადი ინფორმაცია

A ჰეპატიტის ვირუსი მცირე ზომის, არა-კაფსულირებული ვირუსია, რომელიც ეკუთვნის პიკორნავირუსების ოჯახს და ჰეპატოვირუსების გვარს. წარმოდგენილია ერთჯაჭიანი რნმ-ის შემცველი გენომით და კაფსიდით.

ვირუსი ძირითადად გადაეცემა ფეკალურ-ორალური გზით, დაბინძურებული წყლისა და საკვების მეშვეობით.

დაავადების ინკუბაციური პერიოდი 28 დღემდეა (საშუალოდ 15-60 დღე). განვითარებული ჰეპატიტიები საშუალო სიმძიმისაა, თუმცა შესაძლოა განვითარდეს გართულებები. ჰეპატიტი A ვირუსი არ პერსისტირებს ორგანიზმში და არ იძლევა ქრონიკულ ფორმას.

ვირუსი სისხლსა და განავალში წარმოდგენილია დაავადების კლინიკური განვითარებიდან 2 კვირით ადრე და სიყვითლის ალაგებიდან 2 კვირის განმავლობაში.

ინფექციის რუტინული დიაგნოსტიკა სეროლოგიას ეფუძნება. პირველი ანტისხეულები, რომლებიც სისხლში ვლინდება ARIS  ანტი-HAV-IgM სიმპტომების განვითარებისთანავე, მაქსიმუმს აღწევს ერთ თვეში და უკუგანვითარდება 6 თვეში. მწვავე პერიოდის შემდეგ დაახლოებით 2 კვირაში ვლინდება  IgG. IgG გამოჩენ ადასტურებს გადატანილ ინფექციას ან იმუნიტეტის არსებობას A ჰეპატიტის მიმართ.

როდის ტარდება ტესტი

A ჰეპატიტის ვირუსით გამოწვეული ინფექციის დიაგნოსტიკა. მწვავე ფორმის, ან გადატანილი ინფექციის გამოსაავლენად.

პაციენტის მომზადება –კვლევა ტარდება უზმოდ

საკვლევი მასალა – ვენური სისხლი

რეფერალური ნორმები – IgM, IgG – ნეგატიური

ანტი-HAV-ანტისხეულების პოზიტიური მაჩვენებელი, არ გამორიცხავს ჰეპატიტის სხვა ვირუსების, განსაკუთრებით B ჰეპატიტის ვირუსების არსებობას.

ანტი-HAV-ანტისხეულების  მაჩვენებელზე გავლენას ახდენს ისეთი გარემოებები, როგორიცაა:

• ბიოტინის მაღალი დოზებით მკურნალობა. რეკომენდებულია კვლევის ჩატარება ბიოტინის კურსის დასრულებიდან 8 კვირის შემდეგ.
• ანტი-სტრეპტავიდინის და ანტი-რუთენიუმის ანტისხეულების მაღალი ტიტრი
• მონოკლონური ანტისხეულებით თერაპია.