ოპიატები (შარდი) | ლაბორატორიული კვლევა

ზოგადი ინფორმაცია

ოპიოიდების (ოპიატების) ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი წარმომადგენელია მორფინი. ის ბუნებრივი პროდუქტია, რომელსაც თეთრი ყაყაჩოდან გამოყოფენ. ის ნარკოტიკული ანალგეზიური საშუალებაა, რომელიც ხსნის ძლიერ ტკივილს.

ყაყაჩოს რძიდან გამოყოფილი ოპიუმიდან მიღებული მორფინის დიაცეტილირებით მიიღება ჰეროინი. ეს ოპიატები ამცირებს ტკივილს, შიშის და შფოთვის განცდას.

ოპიატებს როგორც წესი ინტრავენური ან კანქვეშა ინექციის  გზით მოიხმარენ, თუმცა ასევე შესაძლებელია მათი პერორული ან შესუნთქვით მოხმარებაც.

სისხლში მოხვედრის შემდეგ ოპიოიდები აკუმულირდება ფილტვებში, ელენთაში, თირკმელებსა და ღვიძლში. უფრო დაბალია კონცენტრაცია კუნთებსა და ნერვულ სისტემაში.

მორფინი გამოიყოფა შარდში უცვლელი სახით, ასევე გლუკურონირებული და სხვა მცირე მეტაბოლიტების სახით. ოპიოიდების კვალი აღმოჩენილია ნაღვლის წვენსა და განავალში, თუმცა გამოყოფა ძირითადად ხდება შარდით.

ჰეროინის მოქმედების სპექტრი თითქმის ისეთივეა, როგორიც მორფინის, თუმცა მისი ანალგეზიური (ტკივილგაყუჩებითი) ეფექტი 5-10-ჯერ აღემატება მორფინისას. ჰეროინი იწვევს ძლიერ ეიფორიას. მორფინის მსგავსად ის იწვევს ადამიანის ინტელექტუალურ გაღარიბებას. იწვევს შიშის დათრგუნვას და სიხარულის განცდას და ენერგიისა და სიამოვნების მოზღვავებას. ჭარბმა დოზირებამ შესაძლოა სუნთქვის დათრგუნვა და სიკვდილი გამოიწვიოს.

ოპიატები იწვევს ძლიერ ფიზიკურ დამოკიდებულებას. აბსტინენციის მდგომარეობა იწყება ბოლო დოზის მიღებიდან რამდენიმე საათში და 5-10 დღემდე გრძელდება. დროის ინტერვალი, რომელიც წამლის მოხმარებიდან  პოზიტიური ეფექტების განვითარებამდეა საჭირო,  მრავალ ფაქტორზეა დამოკიდებული: მოხმარების სიხშირე, ოდენობა,  ორგანიზმის მეტაბოლური სტატუსი, ნივთიერების ნახევარ-დაშლის და გამოყოფის პერიოდი, მომხმარებლის წონა, კვების ტიპი და სხვა.

საკვლევი მასალა: შარდი

რეფერალური ნორმა: ნეგატიური

პოზიტიური შედეგი მიუთითებს შარდში საკვლევი ნივთიერების არსებობაზე.

უარყოფითი შედეგი ყოველთვის არ გამორიცხავს ტოქსიკური ნივთიერების მოხმარებას, რადგან შესაძლოა მისი კონცენტრაცია იყოს მიზერული, რომლის აღმოჩენა ტესტს არ შეუძლია.