ლაქტატდეჰიდროგენაზა (LDH)

ლაქტატდეჰიდროგენაზა (LDH) არის უჯრედშიდა ფერმენტი, რომელიც მნიშვნელოვანია სხეულის თითქმის ყველა უჯრედში ენერგიის წარმოებისთვის.

LDH-ის ყველაზე მაღალი კონცენტრაცია გვხვდება გულში, ღვიძლში, კუნთებში, თირკმლებსა და ფილტვებში.

ტესტის დროს განისაზღვრება LDH-ის კონცენტრაცია სისხლში და სხეულის ზოგიერთ სითხეში. სისხლში შესაძლოა განისაზღვროს მხოლოდ მცირე რაოდენობით LDH, რადგან ფერმენტის გამოყოფა სისხლში ხდება უჯრედების დაზიანებისა და სიკვდილის დროს. ამრიგად, შრატის ლაქტატდეჰიდროგენაზა არის ორგანიზმში ქსოვილის დაზიანების არასპეციფიური მარკერი.

მიუხედავად იმისა, რომ LDH მატება არასპეციფიურია, ეს ტესტი სასარგებლოა მიოკარდიუმის ან ფილტვის ინფარქტის დიაგნოზის დასადასტურებლად. მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს, LDH-ის მომატებული დონე უფრო ხანგრძლივად ნარჩუნდება, ვიდრე სხვა ფერმენტებისა.

მხოლოდ LDH-ის განსაზღვრა ვერ გვეხმარება დაზიანების ზუსტი მიზეზის დადგენაში, ამიტომ მისი ტესტი ყოველთვის კომბინირებულია სხვა ტესტებთან.

როდის ჩავიტაროთ ტესტი ლაქტატდეჰიდროგენაზაზე?

სისხლის ლაქტატდეჰიდროგენაზას განსაზღვრა:

• ორგანიზმში ქსოვილის დაზიანების გამოვლენა;
• ჰემოლიზური ან მეგალობლასტური ანემიების დიაგნოსტიკა და შემდგომი დაკვირვება;
• ზოგიერთი კიბოს, როგორიცაა – ლიმფომა, ლეიკემია, მელანომა და ჩანასახოვანი უჯრედების სიმსივნეები – მონიტორინგი და პროგნოზი.

ქსოვილის ლაქტატდეჰიდროგენაზას განსაზღვრა:

• ცერებროსპინალურ სითხეში LDH-ის განსაზღვრა – ბაქტერიული და ვირუსული მენინგიტის ერთმანეთისგან გასარჩევად;
• პლევრის, პერიკარდიულ და პერიტონეალურ სითხეებში LDH-ის განსაზღვრა ექსუდატის ტრანსუდატისგან დიფერენცირების მიზნით. ექსუდატი წარმოიქმნება ანთების ან ქსოვილის დაზიანების დროს, ხოლო ტრანსუდატის წარმოქმნა განპირობებულია სისხლძარღვშიდა წნევითა და სისხლში ცილის გაზრდით.

როგორ მოვემზადოთ ტესტისთვის?

ტესტის ჩატარება სასურველია უზმოდ.

საკვლევი მასალა

ვენური სისხლი

შედეგების შესაძლო ინტერპრეტაცია

LDH-ის კონცენტრაცია იზრდება:

• მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს LDH-ის დონე იზრდება პროცესის დაწყებიდან 36-55 საათის შემდეგ და მისი მომატებული დონე ნარჩუნდება 3-10 დღის განმავლობაში;
• ფილტვის ინფარქტის დროს LDH-ის მატება ფიქსირდება გულმკერდის ტკივილის დაწყებიდან 24 საათის განმავლობაში.

სხვა პირობები, რომლებიც დაკავშირებულია LDH-ის მომატებულ დონეებთან:

• გულის შეგუბებითი უკმარისობა;
• ღვიძლის დაავადება (ციროზი, ალკოჰოლიზმი, მწვავე ვირუსული ჰეპატიტი);
• სიმსივნეები – ლეიკემია, ლიმფომა;
• ჰიპოთირეოზი;
• კუნთებთან დაკავშირებული დარღვევები (დისტროფიები, ტრავმა);
• მეგალობლასტური და ჰემოლიზური ანემიები;
• შოკი;
• ჰიპოქსია;
• ჰიპოტენზია;
• ჰიპერთერმია;
• თირკმლის ინფარქტი;
• მწვავე პანკრეატიტი;
• მოტეხილობები;
• ნაწლავის გაუვალობა;
• ინფექციური მონონუკლეოზი.

LDH-ის კონცენტრაცია მცირდება:

ადექვატური პასუხი ციტოსტატიკურ თერაპიაზე.

რესურსები

https://www.synevo.bg/ldh/
https://www.synevo.ro/shop/lactat-dehidrogenaza-ldh/